Kawih,kakawihan,jeung tembang teh umumna di tulis dina wangun sastra .....

Kawih, kakawihan, jeung tembang teh umumna ditulis dina wangun sastra ugeran atawa puisi. Umpama ditilik tina eusi rumpakana, aya dua rupa puisi Sunda, nyaeta puisi Sunda anu mangrupa carita jeung puisi Sunda anu henteu mangrupa carita. Conto puisi Sunda anu rumpakana mangrupa carita nyaeta saperti wawacan jeung carita pantun. Sedengkeun conto puisi Sunda anu rumpakana henteu mangrupa carita nyaeta saperti sisindiran, mantra, guguritan, sajak, kakawihan jeung kawih. Puisi Sunda anu kaasup tembang nyaeta wawacan jeung guguritan.

Kawih jeung kakawihan, umpama ditilik rumpakana, mangrupakeun wangun puisi anu henteu pati kaiket ku aturan. Sedengkeun tembang mangrupakeun wangun puisi anu kaiket ku aturan, nyaeta aturan pupuh. Aturan nu aya dina pupuh disebut guru lagu jeung guru wilangan. Aya 17 rupa pupuh anu dibagi jadi dua kelompok, nyaeta anu disebut Sekar Ageung jeung Sekar Alit. Dina Sekar Ageung aya opat rupa pupuh. Sedengkeun dina Sekar Alit aya 13 rupa pupuh.

Sanajan kawih jeung kakawihan teu kaiket ku guru lagu jeung guru wilangan, dina nyieun kawih jeung kakawihan aya unsur-unsur atawa lengkah-lengkah anu kudu dilakukeun jeung diperhatikeun supaya kawih jeung kakawihan anu dijieun alus jeung endah. Unsur-unsur atawa lengkah-lengkah anu kudu diperhatikeun jeung dilakukeun dina nyieun kawih atawa kakawihan nyaeta anu ngeunaan tema, suasana, imaji, simbol, pilihan kecap anu merenah tur endah saperti anu ngadung wirahma, murwakanti jeung gaya basa.