ing indonesia akeh ana agama. mula banget wigati toleransi antar umat beragama ing nagara indonesia iki amarga negeri iki akeh ana ras, suku, budaya, lan agama. toleransi kanthi basa asale saka basa latin "tolerare", toleransi ateges sareh lan menahan dhiri. toleransi uga oleh ateges siji sikap padha-padha ngurmati lan ngajeni antarkelompok utawa antarindividu jroning masarakat utawa jero lingkup liyane. sikap toleransi oleh ngendhani dumadine diskriminasi, sanadyan akeh ana klompok utawa golongan kang seje jero siji klompok masarakat. banjur toleransi beragama yaiku sipat utawa sikap padha-padha ngajeni antar umat kang beragama seje. manungsa ya iku makhluk individu ngiras uga dadi makhluk sosial. dadi makhluk sosial manungsa diwajibake mampu interaksi karo individu / manungsa liya jero rangka ngebaki kabutuhan. jero njalani kauripan sosial jroning masarakat, siji individu arep diadhepake karo kelompok-kelompok kang seje karo kae salah sijine yaiku beda kaprecayan / agama. jroning pembukaaan uud 1945 pasal 29 ayat 2 wis kasebut menawa "nagara menjamin kamardikan saben-saben pandhudhuk kanggo nyikep agamane dhewe-dhewe lan kanggo beribadat manut agamane lan kaprecayane" sehigga awake dhewe dadi bebrayan nagara wis sewajare padha-padha ngurmati antar hak lan kuwajiban kang ana diantara awake dhewe demi njaga kautuhan nagara lan njunjung dhuwur sikap padha-padha toleransi antar umat beragama. tuladha toleransi umat beragama jero kauripan nyata yaiku toleransi antarumat beragama watara pemeluk agama islam lan kristen ing gereja kristen jawa (gkj) joyodiningratan lan masjid al hikmah, serengan, kutha solo, jateng. kang kacipta wiwit dhisik.