Jawaban:

Pepundenya cerito, pada suatu dina, ana seorang pendekar sing ngroso ing Gunung Merbabu. Nalika ngroso, sing kepengin dipun temu ana Dewi Arimbi. Dewi Arimbi iku putri Prabu Siliwangi, ratu ing Pajajaran. Setunggal dina, pendekar iku ngendi-endi lan dadi berpadu karo Dewi Arimbi. Anane isih rame lan berkah, nganti wong-wong soko nduwur isih ngirimi kirab. Kabeh wong-wong kono tansah ngucapake kata-kata sregep lan salam penghormatan. Ora lama setelah kabeh rame, Dewi Arimbi lan pendekar iku isih teka nang Gunung Merbabu.

Dheweke isih adoh dina teka nang gunung, kabeh soko nduwur isih nggandrungi, nanging kabeh soko ndhempot iku ora nampa apa-apa. Padahal, wong-wong soko ndhempot iku wis mrepot. Sampun wengi, isih ora ana tanda-tanda apa-apa, nanging ora lama tepatnya setunggal fajar, ada cahya sing menggelegar. Ora sana-sini, cahya iku mengijan lingsir wengi banget. Setelah cahya iku muncul, soko ndhempot ora nemu apa-apa, malah nganti kadunge wong-wong soko nduwur sing pada nampa gunung iku datang teka, takon kabeh kabeh sing ditemuke ora ana sing cacad utawa salah. Dadi, karo iku, kabeh

wong-wong soko nduwur, ngucapake kata-kata trimakasih lan ngucapake kata-kata sregep. Sampun selesai acara, kabeh wong-wong teka nang gunung iku, ngadakan kirab rame banget, nanging teka kono sing isih sepi iki isih dadi kota Magelang saiki.