Srog deui Tegalkalong. Rey deui kasieun Aka, inget ka nu tadi moncorong. Leungeunna tipepereket nyepenganpeupeuteuyan bapana. Ma Indeung mahjongjon leumpang ti heula.
"Ma Indeung tos tebih, Pa." Aka nyarita ngusir kasieun. “Keun baé hadé gé kitu, méh téréh nepi.” “Nu disada tadi téa
Pa, di payun,"Aka murungkut. "Nu moncorong téa...," cenah deui.
Reg Ma Indeung katempo ngadadak eureun, dongko, tuluy nagog. "Ngiiik..." kareungeu deui.
“Pa, nu ngik-ngikan!" Aka ngageubigkeun leungeun bapana. Duanana lumpat muru Ma Indeung. "Aya naon,
Ma?" Bapa nyorotkeun sénter.
“Tatu, Ujang, watir." Ma Indeung ngasongkeun sato buluan. Pulasna coklat semu beureum, segedé ucing, tapi jiga
euweuh buntutan. Sungutna semu nyungcung. Euweuh tandukan.
"Ucing?" Témbong panonna moncorong di nu poék. “anak peucang, bawa yeuh ubaran!” Ma Indeung
ngasongkeun anak peucang ka Aka. Aka kalah mundur. "Sok ku abdi, Ma,” ceuk Bapa. Bapa mangku peucang,
ayeuna Aka nu mawa senter. Sarérea nuluykeun lalampahan. Sakapeung kareungeu sora "Ngiik," cenah. Jiga sora
embé kapencét. Teu reuwas deui ayeuna mah.
(dicutat tina Rancagé, Kelas VI)
Kalimah anu luyu jeung eusi carpon di luhur nya éta ...
A. Aka nyepeng leungeun Bapa na tipepereket. C. Ma Indeung ngasongkeun anak peucang ka Aka.
B. Nungik-ngikan téh sing horeng ucing.
D. Ma Indeung leumpang pandeuri.​