Gatekna pethikan crita pengalaman iki! Gara-gara kelingan Lupik banjur ngguyu dhewe, dikira uwong-uwong aku edan. Aku dadi isin amarga ngguya-ngguyu dhewe. Aku malah ora ngematke dalan, dadi kepleset kulit gedhang. Pitku ngegol-ngegol njegur sawwah. Awakku adus lumut sawah. Aku tambah isin nalika diawasake uwong tandur pari ing sawah. Aku cepet-cepet bali neng omah. Sawise tekan, aku malah digeguyu kakangku. Aku langsung tumuju kamar mandhi. Neng jero aku isih kelingan mau, malah dadine sampho taknggo nyabuni rai. Mak bedunduk mati listrik. Banyu PAM omahku daddi mati. Mripatku kepedhesen ra bisa melek. Aku kepeksa raup banyu asah-asahan. Dina kuwi dadi dina paling apes sing tak alami .Tulisen pitutur kang bisa dijupuk saka pethilan crita pengalaman ing ndhuwur kasebut! Wangsulan :​