KEONG EMASWis setaun suwene mangsa ketiga dialami desa Dhadapan Krana kuwi uripe warga katula-tula akeh
lelara lan dadi larang pangan Ing Dhadapan ana wadon tuwa sing lola tanpa dulur, yaiku mbok Randha
Sawijining esuk mbok Randha golek panganan ing alas. Nalika lagi milang-miling weruh cumlorot cahya saka
sak tengahing kali kang asat "Kok cumlorot kaya emas, cahya apa kuwi?", ing atine tuwuh pitakon banjur
mbok Randha nyedaki sumber cahya mau Bareng dicedaki jebul sawijining keong Mas kang nyungsang ing
antara watu-watu kah Keong banjur digawa mulih tekan ngomah dicemplungake genthong
Mbok Randha menyang alas kaya biyasane, nanging nasibe lagi apes, urung entuk krowodan nganti
meh surup, dheweke banjur mulih ngelanthung ora entuk opo-opo Sawise leyeh-leyeh ing emperan dheweke
menyang pawon menawa wae ana krowodan kang bisa ganjel weteng kang luwe Mbok Randha sam
tenggengen amrgi ngerti panganan kang ana ing pawone. Sopo sing ngeteri panganan kuwing batine kebak
pitakon. Sebab mulih saka alas, pawone mbok Randha wis cumepak panganan, mengkono iku kedadeyan ing
saben dina Sawijining dina kanthi sesideman, mbok Randha ndedepi sapa tho wong kang mlebu ing pawone
Keong Mas mau metu saka genthong lan malih dadi putri kang ayu Mbok Randha kaget ora kinara Saben
ditinggal lunga mbok Randha, Keong Mas mau malih wujud. Mbok Randha banjur nakoni sapa sejatine put
"Nduk wong ayu sliramu iki sapa kok nganti kedarang-darang ing alas lanjmo Keong Mas ?
"Yung aku iki garwane Raja ing Jenggala Raja Inukerta, aranku Candrakirana
"Lho kok bisa dadi Keong Mas lan awakmu bisa tumeka ing alas Dhadapan kuwi larah-karahe kepiye the can
kang ayu kuwi
ayu?
Banjur, Dewi Candrakirana njlentrehake menawa ing sawijining dina dicidra Raja Jin Saltangar
ngepek garwa. Ananging dheweke wegah, ora gelem nuruti karepe Jin Jin muntab Dewi Candrakan seba
dadi Keong Mas banjur dibuwang adoh saka kraton Jenggala menyang kali Tujuane supaya ora
karo garwane Candrakirana, Raja Inukerta Anehing kahanan ana ing nalikane kali kecemplungan Keong Mas
banyune dadi garing, kaline asat. Asate banyu iku mau kang njalan Keong Mas nyungsang ing wawatungan
nemahi tiwas
Bejane ditemu, akhire banjur diopeni Mbok Randha Dhadapan. Mula kuwi supoyo aku na kona
Raja Jin, aku tak delik neng kene. Anggepen aku iku anakmu dhewe lan wenehana au marah
saktengahing rerembugan, ana swara lanang dhodog-dhodog lawang Mbok Randha banjur bukan wang
dhayoh kang sandangane nuduhake punggawa kraton, crita menawa dheweke diutus Raden Inta
njaluk banyu kang diwadahi bokor kencana
Nampa kendhi pratala kang diwadahi bokor kencana, Raden Inukerta sauwat kaget amargi kelingan
ora ana wong liya sing kagungan kendhi pratala diwadahi bokor kencana kejaba Dewi Candrakirana Raden
Inukerta banjur ngajak para punggawa bali menyang Dhadapan nemoni Limaran.
Ebaaaa , bungahe Raden Inukerta ketemu Limaran kang sejatine garwane dewe Dewi Candrakirana
kang wis suwi ilang. Ketemune Raden Inukerta karo Dewi Candrakirana dibarengi udan deres ing desa
Dhadapan. Tekane udan sakwise pageblug ing desa Dhadapan Kabul panyuwune Mbok Randha Dhadapan
Kali bali mili maneh, tlaga agung, desa dadi subur lan reja kabecikan iku bakal ngalahake kadurjanan lan wong
kang sabar bakal nemu kamulyan ing tembe mburine,
Wangsulana pitakonan-pitakonan ing ngisor iki kanthi permatil

1. Wacan kanthi irah-irahan keong mas iku, kalebu jenis cerita rakyat apa?
2. Golekana struktur teks saka wacan keong mas ing nduwur, kanthi nulis perangan-perangane ing ccrita!