Jawaban:

Nalika ngomong, utamane ing ngarep umum, kita asring ngrasakake gugup, gagap lan gemeter sadurunge ngomong sadurunge ngomong. Kahanan kasebut minangka kahanane manungsa banget. Amarga bayangake nalika ana wong sing ngomong ing ngarep umum, kabeh wong sing fokus fokus lan ndeleng marang pamicara.

Minangka salah sawijining sebab sing nyebabake perasaan kaya ngono tuwuh. Sawise ngomong, sampeyan ora mesthi entuk pujian lan ora asring sawise ngomong yen "kasar" karo pamireng. Aku rumangsa utawa paling ora curiga manawa ana wong sing bakal "nganiaya" sawise rampung ngomong.

Nanging aku ora nganggep masalah kanggo aku, anggere kontenku ora nyinggung lan ngrusak, apa maneh nganti pengin "nglarani" wong, wong, klompok, utawa wong liya. Lumrah yen ana wong sing ora marem utawa ora setuju karo konten sing dakkandhakake lan dakkira kaya paribasan Bali utawa "sesonggan", yaiku "kelebingkah beten biu, gumi linggah ngundang liu". Iki tegese kita kudu ngerti manawa bumi iki dipanggoni dening akeh wong, aja ngarep-arep kabeh wong seneng karo kita, mesthine ana wong sing seneng lan ana sing ora seneng karo omongan kita.

Supaya dianggep normal lan sing paling penting yaiku isi pidhato yaiku ngandharake kabecikan kanthi dhasar mikir positip.

Penjelasan:

semoga membantu

maaf kalo salah

maaf kalo kepanjangan ya