Pachelaton ing drama diarani

Pacelathon (Dialog). Pacelathon utawa dialog ing drama iku kena diarani perangan kang baku. Ing pacelathon (dialog) iku ngemot cerita utawa kena diarani yen lelakon kang digawe crita iku manggon ing pacelathon iku. Mula saka iku pacelathon (dialog) iku kudu ngetrepi 2 (rong) perkara. Sepisan, pacelathon kudu bisa nggambarake lelakon utawa prastawa, solah bawa lan wewatakane paraga kanthi becik. Kang kaya mangkene ini diajab bisa nuntun pangangen-angen (imajinasi) para kang maca utawa kang nonton pagelaran. Kapindho, tetembung utawa ukara kang digunakake ing pacelathon (dialog) prayogane nggunakake basa padinan (bahasa sehari), prasaja (tidak  bertele-tele) tur mentes, sarta ngedohi tetembungan kang muspra (tanpa guna). Kanthi mangkono para paraga kanga rep maragakake pagelaran bisa kanthi gampang anggone ngapalake utawa mangerteni wos (isine) crita. Ing pagelaran iki, mengkone wis ora oleh nggawa tulisan/ teks, nanging, apalan utawa improvisasi. Yen improvisasi, ateges pacelathon wis ora padha karo sing ana ing naskah, nanging isi/ wose pacelathon tetap gegebengan (berpedoman) karo kang ana ing naskah.