Widagda iku bocah sing andhap asor tur becik budi pekertine. Dhasar bocahe bagus jatmika, rembuge alus kaya Abimanyu. Enom tuwa, lanang wadon akeh sing seneng marang dheweke. Sebabe ora liya Widagda iku seneng nandur kabecikan marang sapa bae. Widagda uga kondhang bocah sing jembar dhadhane. Ora nate nggadho ati wong tuwane. Dheweke ora seneng yen mung nggegem tangan, ngagul-agulake bandha donyane wong tuwa. Senajan wong tuwane biyen uripe adus eluh, nanging ora nate ngersula. Jare Bapake Widagda, wong urip kudu amba jangkahe, kudu terus maju lan ngupaya.Bapake Widagda tansah ngugemi unen-unene para sepuh, sapa sing jujur bakal luhur, sapa sing temen bakal tinemu. Keluwargane Widagda saiki uripe mubra-mubru blabur madu, nanging ora ngowahi sipat lan suba sitane marang wong liya. Ibarate kacang ora ninggal lanjaran, mangkono ujare wong-wong ndeleng Widagda lan wong tuwane.


Golekana lan tulisen tembung/basa rinengga ragam apa bae kang ana sajroning wacan ing dhuwur iku banjur tegesana! (Cari dan tulislah kata basa rinengga yang ada dalam teks bacaan di atas dan tulis artinya minimal 10 tembung)