~Kasenian Angklung~Angklung mangrupakeun sala sahiji alat musik has tradisional nu asalna ti Jawa Barat, nu nyebar di sakumna balaréa di masyarakat pasundan. Angklung dijieuna tina bahan dasar awi. Mun ditilik tina sejarahna, angklung nu aya di daérah Sukabumi Jawa Barat, didinya aya sala sahiji prasasti taun 1930, di prasasti eta dijéntrékeun yén aya sababaraha pamadegan ngeunaan kana asal muasal seni angklung nu aya di masyarakat sunda. Perkara ieu nandakeun bukti budaya yen sumebarna kasenian angklung teh leuwih ngarata di daérah Jawa Barat tatar pasundan. Sanajan kitu, dina kanyataana mah aya sababaraha daérah di luar tatar sunda nu ngabogaan alat musik sarupaning jeung angklung nu bisa dipanggihan di tradisi di masyarakatna, saperti misalna angklung di Ponorogo, Bali, Madura, jeung Kalimantan Barat. Ilaharna, alat musik tradisional angklung mimitina mah ngabogaan pungsi keur ngiringan upacara atawa ritual nu dilakukeun masyarakat sunda baheula. Ritual ieu biasana diayakeun ngeunaan kana tatanén, nu mangrupakeun wangun rasa sukur jeung panghormatan ka dewi Sri. Upacara ieu mangrupakeun wangun kapercayaan masyarakat nu masih kajaga kénéh di sababaraha patempatan di Jawa Barat nepi ka kiwari. Salain pungsi utamana, di jaman ayeuna mah angklung teh lain saukur di paké ajang upacara atawa ritual adat wungkul, sabab ayeuna mah angklung teh geus mekar nuturkeun jaman, nepi ka bisa dipungsikeun salaku alat keur ngiringan di rupa-rupa acara, alat keur ngiringan orkestra, kasenian, teater, acara khitanan, hajatan, arak-arakan, jeung jadi bahan pangajaran di sakola, gumantung kana jenis angklungna. Bacaan di luhur mangrupakeun . .

A. Guguritan
B. Kawih
C. Artikel
D. Sisindiran​