Jelaskeun naon anu dimaksud biantara?

Biantara atawa anu dina basa Indonesia mah disebut pidato, nyaeta nepikeun hiji cacaritaan atawakedalan di hareupeun jalma rea, anu naskahna disusun sacara rapih jeung merenah. Umpama ditilik tina suasanana, aya dua rupa biantara, nyaeta biantara resmi jeung biantara henteu resmi.

Umpama dina biantara resmi, anu ngabandungan eta biantara teh biasana ngan saukur ngarespon ku unggeuk, ngagodeg, seuri jeung keprok, malahan aya oge biantara resmi anu samasakali henteu direspon ku anu ngabandungan. Sedengkeun dina biantara henteu resmi mah kadang-kadang anu ngabandungan oge sok aya anu ngarespon ku sababaraha komentar, seuseurian, keprok jeung ngagorowok sagala, gumantung kana suasanana.

Hiji biantara miboga sawatara maksud atawa tujuan, anu diantarana nyaeta:

1. Pikeun mere informasi atawa pamahaman ka batur.
2. Pikeun mangaruhan batur sangkan eta batur teh daek milu kana kahayang anu nepikeun biantara, atawa
3. Pikeun nyieun batur gumbira.

Di handap ieu dijentrekeun lengkah-lengkah penting anu kudu dilakukeun dina nyieun jeung nepikeun hiji biantara, nyaeta:

1. Urang kudu ngusahakeun supaya milih topik anu urang apal, topik anu urang resep, jeung topik anu matak kataji hadirin.
2. Susun teks biantara sacara rapih jeung merenah, sarta apalkeun eusina.
3. Dina biantara eta terapkeun unsur anu disebut TAMAN, nyaeta singkatan tina Tatag dina nyaritana, Aktual dina temana, Munel dina eusina, Alus dina basana, sarta Ngandung wirahma.
4. Kudu diusahakeun supaya eusi biantara teh ulah panjang teuing.