Jawaban:

Ingkang ngaku amargi ngilo kasedhiya sarta kaayem prasetya,

Kulo menget akèh pangungkapan aksara Jawa iki.

Kula trep ngajak kagem sedaya warga kang mligi kang bakal nyuwun ngilone:

"Ngilo pisanan, mugi wewangon sarta apik.

Bungahake kang biso ngrasa ayem lan banter,

Larangane kedah kasil nggawe tilas kang tansah kena,

Yen kalah sarta risau, umure biso kasil tilas yen ora kesohor.

Kang padha dipunrungokake, ditenani kang tentrem,

Kanugrahan kang lumrahe kang mangkin sarta kang ana,

Linggihing padha duwe wewangon kang apik,

Mangke ta ngilo mung kajaba kang dateng marang wewangon kang wonten ing wong.

Ngilone ora mung kajaba kulo,

Kajaba kang kudu ditandhurake kanthi prihatin,

Ditandhur marang wong kang sedheng, saged marang wong kang gampang,

Supaya wewangon punika tansah kasil kang prasetya,

Supaya wong-wong sadaya bisa mriksani dene anggoné kang rika.

Kulo ngilangi kadosipun, kang ana ing pranatanipun,

Wewangon kang trep biso nggawe eling kanthi awakmu,

Ngandika "Kula ngilo kang apik, tansah diarani mligine.

Supaya kawruh lan welas asih bisa ngunjuk pangrembagan kang alus,

Wong-wong sadaya, katoné ngrungkuk ing ngilo marang wong liya."

Pisanan kulo ngaturaken nuwun,

Supaya wewangon kang apik tetepa lestari,

Ngilo kang kasil kang manteb, sarwa wong lan critane,

Supaya jagad iki kasil dadi tanah tumpah darah,

Ngayomi wewangon, wicara kanthi eling, lan kasedhiya.

Salam ngilo sarta kasugihan,

(Suwandari)