Kacarita ing jaman rumiyin, ing lembah ing antawisipun Gunung Merbabu lan Telomoyo wonten desa ngasem. Ing desa iku manggon sepasang bojo jenenge Ki Hajar lan Nyai Selakanta. Ing jaman biyen, Nyai Selakanta sedhih amarga bebrayane durung dikaruniai anak. Pungkasane, Ki Hajar mutusake kanggo tapa ing guwa kanggo njaluk marang Gusti Allah supaya menehi anak. Sawise suwe dikunjara, Nyai Selakanta pungkasane ngandut lan nglairake anak. Pranyata bocah iku naga omong jenenge Baru Klinthing. Sawise Baru Klinthing gedhe, dheweke ketemu bapake, Ki Hajar sing isih dikunjara ing guwa lan nerangake yen dheweke putrane Ki Hajar. Banjur Ki Hajar dhawuh supaya putrane dikunjara ing Bukit Tugur. Singkat cerita, Baru Klinthing dicekel warga Pathok, dipotong-potong lan dimasak dadi panganan pesta. Pranyata Baru Klinthing wis malih dadi manungsa. Baru Klinthing kang lagi krasa ngelih banjur njaluk pangan marang warga Pathok sing lagi padha pesta. Nanging, ora ana sing ngganggu. Wangsulane, Baru Klinthing nancepake tongkat menyang lemah lan nantang wong-wong desa supaya metu. Ora ana wong siji-sijia sing bisa narik kayu. Kanthi kekuwatan gaib, Baru Klinthing medhot tongkat kasebut lan saka tongkat kasebut metu banyu sing banjur klelep kabeh desa nganti ana telaga sing diarani Rawa Pening.Tulisen amanat kang ana ing crita ing dhuwur!​